Nagroda "Za naprawianie świata" im. Ireny Sendlerowej
Irena Sendlerowa – patronka nagrody
Urodziła się 15 lutego 1910 roku w Warszawie. Podczas II Wojny Światowej kierowała referatem dziecięcym konspiracyjnej Rady Pomocy Żydom „Żegota” (organizacji społecznej Polskiego Państwa Podziemnego). Irena Sendlerowa, pseudonim „Jolanta” wraz ze współpracowniczkami uratowała blisko 2500 dzieci z Warszawskiego Getta, a ich prawdziwe nazwiska przechowywała w zakopywanych w ziemi słoikach. Po wojnie kontynuowała pracę społeczną (m.in. w Polskim Czerwonym Krzyżu, Wydziale Opieki Społecznej Urzędu Miasta Warszawy) oraz dydaktyczną (w szkole pielęgniarskiej). Irena Sendlerowa została uhonorowana min. orderem Orła Białego, nagrodą im. Jana Karskiego, otrzymała honorowe obywatelstwo Izraela. Obecnie mieszka w Domu Opieki przy klasztorze oo. Bonifratów na Nowym Mieście w Warszawie.
Prof. Michał Głowiński (literaturoznawca, jeden z ocalonych przez Irenę Sendlerową), tak o niej mówił:
„Określiłem ją kiedyś jako „laicką świętą” i obstawałbym przy tym określeniu. Jeśli przez świętość rozumie się absolutne oddanie sprawie, bohaterstwo i bezinteresowność, a przy tym wewnętrzną i zewnętrzną aktywność – to myślę, że pani Irena spełnia wszystkie warunki świętej, a ponieważ jest osobą świecką, więc mówię tu o „świętej laickiej”.
Krótka historia Nagrody
Wszystko zaczęło się od współpracy Stowarzyszenia „Dzieci Holocaustu” ze szkołami. Realizując program zatytułowany „Pamięć dla Przyszłości” poznaliśmy wielu wspaniałych pedagogów, wybitnie zaangażowanych w intelektualne i emocjonalne kształtowanie postaw młodzieży.
Wymarzyliśmy sobie uhonorowanie najwybitniejszych realizatorów programów nauczania o Holocauście.
Kiedy poznaliśmy działalność Normana Conarda i utworzonej przez niego Fundacji „Life in a Jar” – pomyśleliśmy o powołaniu nagrody dla nauczycieli z obu krajów. Stało się to możliwe dzięki pani Metuce Benjamin, dyrektor ds. edukacji w Stephen S. Wise Temple, Milken Community High School w Los Angeles, USA, która pozyskała dla tej idei sponsorów.
I tak nagroda stał się faktem.
Założenia Nagrody
Nagroda przeznaczona jest dla nauczycieli, którzy swoją pracą dowiedli, że uczą i wychowują zgodnie z wartościami wyznawanymi przez Irenę Sendlerową, czyli w duchu szacunku dla wszystkich ludzi i niesienia pomocy potrzebującym. Efektem ich pracy są konkretne projekty inspirujące uczniów do myślenia i działania. Adresatami nagrody są nauczyciele szkół podstawowych i średnich, państwowych, społecznych i prywatnych zarówno w Polsce jak i w Stanach Zjednoczonych. Nagrodą będzie uhonorowany co roku jeden nauczyciel w każdego z tych krajów. Wysokość nagrody wynosi 10000 USD dla każdego z laureatów.
Darczyńcy
Sponsorami nagrody są Amerykanie, którzy pragną pozostać anonimowi. Musimy jednak wspomnieć o osobie, bez której starań nie byłoby tej nagrody. Pani Metuka Benjamin, dyrektor ds. edukacji w Stephen S. Wise Temple, Milken Community High School w Los Angeles, w bardzo krótkim czasie pozyskała sponsorów, za co jesteśmy jej nieskończenie wdzięczni.
Bank BISE oraz Ambasada Amerykańska wsparły realizację tego przedsięwzięcia, finansując wykonanie pamiątkowej plakietki dla laureatów oraz pokrywając niektóre koszty organizacji ceremonii.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych zgodziło się przyjąć rolę gospodarza i głównego organizatora uroczystości.
Wręczenie Nagrody
Pierwszych laureatów z Polski i z USA nominowała Irena Sendlerowa, obaj otrzymają nagrodę z jej rąk. Tym samym zapoczątkowany zostanie długofalowy program, w którym coroczne nagrody będą przyznawane w drodze konkursu.
W roku 2006 wręczenie nagrody odbędzie się 23 marca o godzinie 15.00 w sali konferencyjnej Domu Ojców Bonifratrów, przy ulicy Sapieżyńskiej. 24 marca o godzinie 13.00, w pałacyku Ministerstwa Spraw Zagranicznych odbędzie się konferencja prasowa, zorganizowana przez MSZ.
Informacja o laureatach tegorocznej Nagrody:
Norman Conard – amerykański laureat nagrody im. Ireny Sendlerowej
Norman Conard jest nauczycielem nauk społecznych w Liceum w Uniontown, w stanie Kansas, w USA. Przybliża problematykę Holocaustu trzeciemu pokoleniu, urodzonemu po wojnie. Norman Conard swoim sposobem przekazywania wiedzy poprzez zachęcanie uczniów do tworzenia projektów propagujących ideę tolerancji angażuje młodzież bardziej niż przez uczenie tradycyjne. Marzeniem jego i jego uczniów jest znalezienie partnera, który pomoże stworzyć fundację wspierającą szkoły i uczniów w całym kraju w tworzeniu takich programów, jak „Życie w słoiku”.
Największym dla Normana Conarda powodem do dumy było nagrodzenie ponad 50 jego uczniów za projekt zgłoszony do Krajowego Konkursu Historycznego w 1999 r.
Norman Conard został wybrany Nauczycielem Roku przez Radę Edukacji Stanu Kansas w 1992 r. W tym samym roku zdobył tytuł Krajowego Edukatora, przyznany przez Fundację Milkena. Ponadto uzyskał ogólnokrajowy tytuł Nauczyciela Nauk Społecznych w roku 1994, tytuł Amerykańskiego Nauczyciela Naszych Czasów w 2001 r., zdobył Krajową Nagrodę w Dziedzinie Praw Człowieka w 2004 r., oraz Nagrodę Gubernatora Stanu Kansas w 2004 r.
Norman Conard tak mówi o swoim spotkaniu z naszym krajem:
„Irena Sendlerowa zmieniła moje życie i życie moich uczniów. Ona ciągle zmienia nasz świat. Praca z uczniami w ramach projektu „Życie w słoiku” jest dla mnie wielką radością, dlatego że możemy dzielić się przepiękną historią Ireny z innymi. Także nasze wielkie przyjaźnie m.in. z Elżbietą Ficowską i wieloma innymi osobami dają nam poczucie jedności z ludźmi w Polsce. Moi uczniowie czują, że Polska jest ich drugim domem”.
Robert Szuchta – polski laureat nagrody im. Ireny Sendlerowej
Nauczyciel historii w LXIV Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie. Autor ponad 50 artykułów historycznych i metodycznych na temat nauczania o Holokauście i edukacji wielokulturowej publikowanych w pismach polskich i zagranicznych (USA, Niemcy, Izrael).
Współautor pierwszego w Polsce programu nauczania o Holokauście pt.: „Holocaust. Program nauczania o historii i zagładzie Żydów na lekcjach przedmiotów humanistycznych w szkołach ponadpodstawowych” (2000).
Współautor pierwszej w Polsce książki pomocniczej do nauczania historii dla szkół ponadpodstawowych poświęconej w całości genezie, przebiegowi i konsekwencjom Holokaustu pt.: „Holokaust. Zrozumieć dlaczego” (2003).
Współtwórca edukacyjnej witryny internetowej poświęconej historii i kulturze Żydów pt.: „Żydzi w Polsce. Ocalić od zapomnienia – uczyć dla przyszłości” (www.historiazydow.edu.pl). Robert Szuchta został wyróżniony w 1995 r. nagrodą pierwszego stopnia ministra edukacji narodowej, a w 2000 r. nagrodą Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej „POLCUL” za działalność edukacyjną.