O zaproszenie do nas pana Marcina Wichę prosiło wiele osób. Pan Marcin, a mogę tak o nim mówić, bo jest przedstawicielem trzeciego pokolenia, jest grafikiem, felietonistą i pisarzem książek dla dzieci i dorosłych. Za Rzeczy, których nie wyrzuciłem otrzymał Literacką Nagrodę Nike 2018 i Nagrodę Czytelników. Ta urocza książka podbiła nasze serca, stąd ochota na osobiste spotkanie z autorem. Miało ono inny przebieg niż wcześniejsze spotkania ze znakomitymi dziennikarzami i politykami. Było kameralnie i wesoło. Pan Marcin zaproponował by, tak jak na innych spotkaniach autorskich, pozwolić mu przeczytać fragmenty swojej twórczości.

Książka Rzeczy, których nie wyrzuciłem jest też trochę o nas.

Wkrótce nasze dzieci będą miały podobne problemy.

Wiele osób stawia to pytanie. Nie znikniemy bez śladu. A nawet jak znikniemy, to zostaną nasze rzeczy, zakurzone barykady.

Pan Marcin Wicha w swoim dorobku literackim ma wiersze, o ktĂłrych mĂłwi „rymowanki”, i książki dla dzieci. Pierwsze teksty napisał jakieś 10 lat temu, kiedy urodziła mu się cĂłrka. Gdy było ich juĹź sporo zaczął szukać wydawcy. I znalazł. Pani redaktor wzięła je i powiedziała, Ĺźe wydawnictwo się zastanowi. I tak zastanawiali się przez 12 lat. Ale następnego dnia po ogłoszeniu laureata nagrody Nike pani z owego wydawnictwa zadzwoniła i powiedziała „myśmy się niedawno widzieli, prawda?”. „Rymowanki” pana Wichy krążyły w internecie. Dotarł do nich Tadeusz Słobodzianek, autor „Naszej klasy - historii w XIV lekcjach” i nawiązał kontakt z ich autorem. By oddać klimat czasĂłw, w ktĂłrych toczy się akcja poszczegĂłlnych lekcji, Słobodzianek zamĂłwił u Wichy rymowanki na zadany temat, na przykład Serce Marszałka. Akcja toczy się w 1935 roku:

I dalej w tym stylu. Rymowanka jest smutna, a zarazem bardzo zabawna. Wprawdzie mĂłwi o pogrzebie Marszałka Piłsudskiego, ale wielu z nas miało bardziej współczesne skojarzenia. Było teĹź coś o na temat „wielkich ludzi”, na przykład:

Pan Marcin opowiadał nam teĹź o innych swoich książkach i czytał ich fragmenty. Wszystkie te utwory są bardzo ciepłe i nasycone humorem. Między innymi był teĹź bardzo dydaktyczny wierszyk o GwieĹşdzie Polarnej. Ale kiedy Autor w czasie wakacji spędzonych z dziećmi w Kazimierzu chciał zrobić uĹźytek z wiedzy zawartej w wierszyku, poniĂłsł poraĹźkę. Bowiem po wytypowaniu na niebie najjaśniejszego obiektu okazało się, Ĺźe on się bardzo szybko porusza, a ponadto migoce. Zabawne było teĹź porĂłwnanie dzisiejszej mowy i obyczajĂłw młodzieĹźy z tą sprzed 10 lat. Na przykład wyjazd do Egiptu dziś juĹź nie jest szczytem luksusu. Dziś młodzieĹź mĂłwi o wyjeĹşdzie na Kanary. KaĹźde opowiadanie złoĹźone w redakcji było „uwspółcześniane” pod kątem języka i bieżącego zachowani dzieci. Pan Marcin powiedział, Ĺźe pisząc dla dzieci zawsze stara się dostarczyć tez trochę radochy rodzicowi, czytającemu tę książkę na dobranoc.

Dalszy ciąg spotkania przerodził się w rozmowę, w której przytaczaliśmy wspomnienia z dawnych, dzięki Bogu, minionych czasów. Było bardzo miło i bardzo wesoło. Dziękujemy.

Na podstawie zapisu elektronicznego opracowała Aleksandra Kopystyńska.